Yönetmen: Martin McDonagh İngilizce Adı: In Bruges
Yapım Yılı: 2008
Eline yüzüne bulaştırdığı bir suikastın ardından, acımasız azmettiricisi
tarafındnan ortadan kaybolup talimatları beklemek üzere bir refakatçi
eşliğinde Belçika'nın "sıkıcı" Brüj kentine yollanan Ray, kaderini beklemeye
başlar. Kahramanların ve anti-kahramanların ters-yüz oluş öyküsü.
Tür: Dram
Yazar: Martin McDonagh
Kast: Collin Farrell, Brendan Gleeson, Ralph Fiennes
Öne Çıkanlar:
Yalın gerçeklik diye bir şey var mıdır? Yoksa gerçeklik sandığımız şey
sadece öykücünün eğip büktüğü, algımızı yönlendirdiği bir olaylar zinciri
midir? "İyi" ile "kötü" ayıran ince hattı insanoğlu tam doğrulukla
ayırabilir mi?
Bir papaza suikast düzenlerken istem dışı olarak bir çocuğun ölümüne neden
olan "sevimli" tetikçi, Ray. Ortalık sakinleşene kadar, Ray'e sakin Brüj
kentinde bekleme talimatını veren acımasız mafya patronu, Harry. Bu
"sıkıcı" bekleyişinde Ray'e göz kulak olacak "sağduyulu" refakatçisi Ken.
Martin McDonagh'ın, kahramanların ve anti-kahramanların rollerini
değiştirdiği ve izleyicinin de kiminle empati yapması gerektiği konusunda
kafasını karıştırarak şaşkınlığa sürüklediği ters-yüz öyküsünde buluşan üç
kişi.
Hikaye örüntüsünü, çok kıvrak zeka ile ters -yüz etmeyi başaran yönetmen
McDonagh izleyiciyi, de farkındalığının dışında sarıp sarmalamayı
başarmış. Para karşılığında bir din adamını öldürürken bir çocuğun da
ölümüne yol açan Ray absürd şekilde kahramanımız oluyor. Ray'i uygun bir
anda infaz etmek üzere Bruges'e getiren Ken tüm sevimliliği ile izleyiciye
kendini sevdirmeyi başarıyor. Ray'in bir çocuğu öldürmesini
kabullenenemediği için infaz edilmesine karar veren suikastın
azmettiricisi Harry ise karşımıza anti-kahraman olarak çıkıyor. İzleyici
din adamı ve çocuk katilini severken, farkında olmadan kendisini, çocuk
katilini cezalandırmaya çalışan kişiden nefret ederken buluveriyor. Öykü
öyle evriliyor ki, harika bir sevgili adayı kadın, bir dolandırıcıya,
sevimli cüce en utanmaz ağırlanmaz olana dönüşüyor. İzleyici nerede
ağlamalaı, nerede gülmeli karıştırır hale geliyor. Öyküde ters-yüz olmayan
tek şey Brendan Gleeson'ın muhteşem oyunculuğunda simgeleşen "sağduyu".
Filmin sonu da gelişiminden farklı değil. Kurgulanan asimetri gereği,
vurulduğu halde hayatta kalan çocuk ve dinadamı katilli Ray için
sevinirken, çocuk katilini öldürmeye çalışan Harry'nin ve arsız cücenin
ölmesine sevinir hale geliyoruz. Perde inerken izleyici vicdanı ile
hesaplaşırken buluyor kendini.
Yönetmen bu çok başarılı ters-yüz ediş hamlesi ile, algı yönetimleri ve
manipülasyonlar dünyasında yaşayan bizleri, her önümüze konanı defalarca
elekten geçirmeden bir yargıya varmamamız için uyarmak istiyor sanki.
Ender Şenkaya
Ocak 2023
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Film hakkındaki izlenimlerim...